Polskie prawo spadkowe na pierwszym miejscu stawia wolę spadkodawcy. Dopiero kiedy nie została ona w odpowiedni sposób uzewnętrzniona, aktualizuje się dziedziczenie ustawowe.
W praktyce zwykle bywa odwrotnie. Przyzwyczailiśmy się do tego, że najczęściej dochodzi do skutku dziedziczenie ustawowe. Spadkodawcy nie wykorzystują możliwości, które daje im kodeks cywilny. A dzięki sprawnemu zastosowaniu niektórych rozwiązań można byłoby uniknąć konfliktów, które pojawiają się po jego śmierci wśród spadkobierców.
Stąd też wziął się tytuł tego wpisu – spadkodawca może zaplanować spadkobranie. Może mieć miejsce także przy czynnym uczestnictwie swoich spadkobierców.
Pierwszym krokiem będzie testament. Jego treść uwzględni zarówno majątek wchodzący w skład spadku, jak i sposób jego podziału. Można podzielić go pomiędzy spadkobierców albo też przekazać w całości tylko jednemu z nich. Przepisy dają wiele możliwości do wykorzystania w testamencie. Można tylko powołać spadkobierców. Wprowadzić do niego zapisy, polecenia. Można też ustanowić wybranego przez siebie zaufanego wykonawcę testamentu. Spadkodawca może sam ustalić sobie swój własny porządek dziedziczenia. To spadkodawca decyduje kto i w jakiej kolejności będzie dziedziczyć po nim spadek.
Spadkodawca może również doprowadzić do zrzeczenia się spadku przez danego spadkobiercę albo też zrzeczenia się przez niego zachowku. Temu służy podpisanie odpowiedniej umowy. W ten sposób dziecko, które otrzymało już „swoją” część spadku w drodze darowizny zostanie wyłączone dobrowolnie od dziedziczenia. Uniknie się niepotrzebnych konfliktów przy dzieleniu spadku. Często zdarza się spadkobiercy zapominać o otrzymanych przez siebie darowiznach, ale świetnie pamiętać o darowiznach swojego rodzeństwa. Bez rozsądnego zaplanowania spadkobrania za życia spadkodawcy konflikt spadkobierców z reguły zakończy się w sądzie.